«تصاویر مبهم و پیچیده در ذهن انسان به ساده‌ترین شکل ممکن فهمیده می‌شوند، زیرا این فهم، به کمترین تلاش شناختی ما نیاز دارد.»
در سال ۱۹۱۰، Max Wertheimer روانشناس، با مشاهده‌ی چراغهای گذرگاه راه‌آهن که خاموش و روشن می‌شدند، به یاد چگونگی خاموش و روشن شدن چراغهای مارپیچی تابلوهای سینما افتاد. در نظر انسان، این‌طور درک می‌شود که یک چراغ واحد در حال حرکت است، ولی در واقعیت یک سری لامپ، فقط روشن و خاموش می‌شوند و چراغ‌ها جابجا نمی‌شوند. این مشاهده منجر به مجموعه‌ای از اصول توصیفی در مورد چگونگی درک بصری اشیاء شد. این اصول تقریباً در هر کاری که بصورت گرافیکی به عنوان یک دیزاینر انجام می‌دهیم، وجود دارد.
کلمه‌ی Pragnanz یک اصطلاح آلمانی به معنای “فرم خوب” است. گاهی اوقات به عنوان قانون سادگی نیز معرفی می‌شود. این قانون از اساسی‌ترین قوانین گشتالت محسوب می‌شود که قبل‌ترها در مورد آن اشاره کردیم.
ما چیزهای ساده، واضح و مرتب را ترجیح می‌دهیم. به صورت ذاتی این موارد برای ما امن‌‌تر جلوه می‌کند. درواقع زمان کمتری برای پردازش نیاز است و کمتر سورپرایز می‌شویم. چشم انسان دوست دارد این سادگی و نظم را در اشکال پیچیده پیدا کند، زیرا مانع از غرق شدن او در اطلاعات می‌شود.
حال که با این قانون آشنا شدیم برای اینکه با موارد کاربرد آن در دیزاین نیز آشنا شویم، مقالاتی در اینجا و اینجا را پیشنهاد می‌کنم.
پ.ن: شما می‌توانید با فشردن هشتگ #گشتالت یا جستجوی این کلمه در کانال، مطالب گذشته در مورد این موضوع را پیدا کنید.
(زمان حدودی مطالعه‌ی مقالهی اول: ۵ دقیقه و مقالهی دوم: ۱۵ دقیقه)
